Van de redactie…

De eerste editie van 2024, en daarmee de eerste editie van de 12e jaargang alweer in deze vorm.

Het idee voor het drie-luik over onze naaste buren is van Gerrit. Hij doet daarvoor de interviews en het schrijfwerk. Heel interessant om zo de buren van onze wijk te leren kennen. Deze keer leest u over PI de Marwei. De volgende keer is de politie aan de beurt.

De kinderredactie moet u in deze editie missen. Dat was natuurlijk lastig te organiseren in de kerstvakantie voor een basis-school….. Ook de ‘beweegredenen’ moeten we deze keer node missen. Maar verder is dit weer een wijkkrant boordevol informatie ook van ons wijkcentrum. Wat gebeurt daar toch veel tegenwoordig! Voor ieder was wils. En fijn dat daar naast heel betrokken vrijwilligers ook de professionals van het gebiedsteam te vinden zijn voor al uw vragen. 

En last but not least leest u in deze wijkkrant over de wederwaardigheden van uw redactie. Het is goed om u op de hoogte te brengen van wijzigingen in de redactie.

Ik wens u weer veel leesplezier en houd uw wijkkrant in ere!

Annie Hoekstra

---

Geslaagd etentje voor vrijwilligers van Aldlân

Het bestuur van wijkorganisatie Aldlân vond dat het tijd werd, de vrijwilligers in de wijk te belonen met een gezellig etentje in het wijkcentrum. Tientallen mensen die zich inzetten voor de wijk, waren woensdagavond 25 oktober 2023 welkom.

Niet iedereen die was uitgenodigd, kwam opdagen, maar het werd niettemin een gezellig samenzijn, inclusief een heerlijke maaltijd én enkele drankjes. Genodigden waren onder andere de tientallen bezorgers (en de redactie) van de wijkkrant en de leden van het wijkpanel.

Het eten werd verzorgd door Chinees restaurant Long Sing, zeg maar de overburen van het wijkcentrum. Er was rekening gehouden met dieetwensen: enkele vegetarische gerechten vonden bijvoorbeeld gretig aftrek. Al met al was het een geslaagd etentje, dat door de vrijwilligers zeer op prijs werd gesteld.

---

Even voorstellen…
De Fietsersbond Leeuwarden ook in Aldlân

Mijn naam is Dieneke Bulens en ik woon aan de Maagdepalm. Voor de Fietsersbond Leeuwarden ben ik de vaste wijkvertegenwoordiger. De Fietsersbond werkt met leden/vrijwilligers aan de verbeter ing van de wegen, de inrichting van (nieuwbouw-) wijken. Als er fiets-onveilige situaties zijn, maken we dat bespreekbaar bij de afdeling verkeer van de gemeente. 

We informeren de raadsleden of de wethouders hierover. Ook geven we advies aan bewoners van onze gemeente wat je zelf als inwoner kunt doen. In november en december organiseren we de fietsverlichtingsactie. We staan bijvoorbeeld s’ morgens bij scholen en spreken leerlingen aan, wanneer hun fietslampjes het niet doen. We geven dan fietslampjes weg. Voor kinderen zonder fietsen werken we samen met “Iedereen fietst”. 

Om te zorgen dat mensen blijven fietsen ook als ze ouder worden, organiseren we fietsclubjes via het project “Opstappen”. 
Mocht je dus iets tegenkomen op het gebied van fietsen, meldt het gerust. We kunnen niet alles oplossen maar denken graag me je mee! Zelf heb ik laatst bij de gemeente gemeld dat er veel onnodige betonnen paaltjes bij ons in de wijk staan op fietspaden. 

Vaak zijn deze paaltjes nergens goed voor en maken het voor de fietsers juist gevaarlijk.
Je kunt ons bereiken via leeuwarden@fietsersbond.nl of spreek me aan als je me tegen komt.

---

Vanuit bestuur van de wijkorganisatie

We vinden het mooi om te zien dat onze bezoekers ook steeds meer betrokken raken bij onze activiteiten. Maar vooral dat ons wijkcentrum de bezoekers en de vrijwilligers leuke momenten bezorgen.

We staan niet stil. Het bestuur heeft al heel lang de wens om de tuin (nu onkruid) om te bouwen tot een moestuin. In 2024 zal de moestuin er komen. 
Sanny, onze vaste vrijwilliger is samen met Jasper, stagiaire van Amaryllis druk bezig om een schildering te regelen op onze buitenmuur.

Senioren Fitness is weer gestart op de ochtend 10.00-11.00. Het wordt nu gegeven door Noah. De bezoekers zijn enthousiast. U kunt zich nog steeds opgeven.
Op maandagavond kunt ook sinds kort gaan Salsadansen. Kijk op onze website voor meer informatie of op https://www.salseromboka.nl/ 
Ondertussen heeft de Blije Papegaai ook weer leuke workshops gegeven en gaat dat volgend jaar ook weer doen. Het is altijd snel vol. In 2024 zijn er ook plannen voor een Halloweenfeest, maar dat duurt nog even.

Als u ons wilt helpen of bezoeken dan zien we u graag op dinsdag- of donderdagochtend of op 1 van onze activiteiten.

---

Duurzaamheid

We zaten er eens over na te denken en ons wijkcentrum doet of denkt zeker wel na over duurzaamheid.

• Een naaicursus zodat jij je kleren zelf kan naaien, herstellen of kleiner kan maken.
• Stichting Boezemvriendinnen die ook tweedehands BH inzamelt en doorgeeft aan dames die het financieel zwaar hebben
• De ruilbeurzen die 4 keer in het jaar door Jessica en Renske worden georganiseerd. Speelgoed, kinderkleding en dameskleding wordt druk geruild waardoor het nog niet in de prullenbak beland. Ze zoeken ook altijd een goed doel voor de overgebleven spullen.
• Babypleed; zij maken van de wol uit de regio, draad en daarvan maken ze babydekentjes voor jonge ouders.
• Met de moestuin komen er ook compostbakken zodat we de etensresten en koffiefilters recyclen. 
• De moestuin zorgt er ook voor dat de kookgroepen meer biologisch gekweekte groente kunnen serveren
• De Blije Papegaai, onze knutselclub denkt hierover ook na en maakt met de kinderen wel dingen die ze gebruiken of opeten.

Er kan nog meer natuurlijk zoals het papier en karton. Een speciale prullenbak is te duur voor het wijkcentrum. En de menskracht hebben we nu ook niet. Wie weet een oplossing?

Voor het duurzamer maken van het gebouw zijn we afhankelijk van de gemeente. De plannen liggen er al wel, nu nog de uitvoering over de komende 2 jaar.

Alle kookgroepen biologisch, scharrel of helemaal vegetarisch lukt nu ook nog niet. Het is te duur en we willen er juist ook zijn voor mensen die niet zo’n grote portemonnee hebben. Ontmoeting is voor ons wijkcentrum heel belangrijk. 

Heeft u nog ideeën of wilt u helpen om nog duurzamer te worden? We horen het graag.

---

De moestuin

Eindelijk een plan met de hulp van onze buurvrouw Monica. 

We gaan karton over het onkruid neerleggen met daarover plantenbakken van 1.20 – 4.50 met goede aarde. We willen hiermee in februari beginnen. 

We hebben een aantal perenbomen en appelbomen gedoneerd gekregen, die krijgen ook een plekje. Om het duurzamer te maken, worden er ook 2 plekken voor compost gemaakt zodat we ook nieuwe aanwas krijgen voor natuurlijke mest. Bij de hekken komen netten zodat de komkommers en de tomaten zon krijgen om te rijpen. 

Voor water gebruiken we regentonnen en voor het kweken gaan we een fonds aanvragen voor een mooie grote kas. Hiervoor kunnen we potjes gebruiken om de plantjes op te kweken en sterker de grond in te laten gaan. Heeft u nog plantenpotje over? Heeft u nog tuingereedschap dat u niet meer gebruikt, wilt u die dan doneren aan het wijkcentrum voor de moestuin?

We zijn ook in gesprek met de school. Wat zal het leuk zijn dat de kinderen hierdoor leren wat er groeit en bloeit.

Word jij enthousiast van dit plan net als onze 4 vrijwilligers? Ze kunnen nog wel hulp gebruiken. Angelique.fsu@gmail.com of 06-24712848

---

Florastate: De Verhuizing

Door Joost Schepman* – Het was behoorlijk schrikken voor zowel de bewoners van Florastate
die zorg ontvangen van Noorderbreedte, als het personeel dat de zorg verleent, toen de bestuurder van Noorderbreedte hen meedeelde dat deze woonvorm niet verder zou worden verzorgd.

Dit, omdat uit onderzoek naar voren was gekomen, dat de appartementen waar de bewoners verbleven, niet langer geschikt waren om goede zorg te verlenen en verbouwing ervan niet rendabel was.
Daarmee ontstond voor hen uiteraard gedurende een vrij lange periode veel onzekerheid. Waar gaan we heen, heb ik daar een keuze in, wat zijn de gevolgen voor mijn zorg, hoe gaat het met de kosten en ga zo maar door. Voor de medewerkers gold natuurlijk ook zij niet direct wisten waar zij naar toe zouden gaan.

Het is dus een ingrijpende maatregel, zeker omdat vrijwel alle bewoners erg gehecht waren aan hun onderkomen en de plaats ervan.Toch werd bovenstaande keuze gemaakt en daarmee moesten er allerhande zaken worden geregeld. Het betekende dat de bewoners de keuze kregen om te blijven maar dan met zorg die op een andere wijze zou worden georganiseerd, naar een andere woon- en zorg-omgeving te verhuizen, of te verhuizen naar de andere zorglocatie van Noorderbreedte in de wijk: Erasmus.

Er werden bijeenkomsten georganiseerd om de gevolgen voor iedereen zo goed mogelijk in kaart te brengen. Er werd daarnaast in nauwe samenwerking met de Cliëntenraad van Florastate, een sociaal plan opgesteld, waarin alle zaken die bij deze operatie een rol speelden werden opgenomen. Dit heeft uiteindelijk geresulteerd in een instemming door de Cliëntenraad van Florastate. Er waren inmiddels in Erasmus een groot aantal huurappartementen gereserveerd om belangstellenden toe huisvesten.

In de tussentijd werden er individuele gesprekken met alle bewoners gevoerd, waarin zij hun wensen duidelijk konden maken. Een aantal kozen ervoor naar een andere zorginstelling te gaan, een klein aantal blijft in hun appartement in Florastate en ongeveer 10/11 bewoners gaven te kennen te willen verhuizen naar Erasmus. Inmiddels is het duidelijk dat laatstgenoemde tevreden zijn met hun nieuwe appartement, dat geheel naar wens wordt aangepast aan hun wensen. Daarnaast ontvangen zij een vergoeding voor de inrichting. 

Zoals het er nu naar uitzien zal de verhuizing begin Februari plaatsvinden. Ook voor alle medewerkers zijn passende oplossingen gevonden.Daarmee komt een einde aan de bestaande woonvorm zoals deze destijds in een deel van Florastate werd ingericht. 

De verwachting is dat alle mensen die bij Florastate woonachtig waren, in hun nieuwe onderkomen de zorg zullen ontvangen die hen toekomt. 

*Joost Schepman is secretaris Centrale Cliëntenraad Noorderbreedte.

---

ARRIVA-Vlinderbus 825 

Pilot naar Zuidlanden en Binnenstad

Sinds enige maanden rijdt Arriva met een bus voor maximaal 8 personen van het Busstation door de Zuidlanden en de binnenstad. De bus is ook ingericht voor rolstoelgebruikers.

In de Zuidlanden zijn bewoners op de hoogte en maken er naar behoefte gebruik van. Vertrek vanaf busstation – zonder aan te melden.  Nu nog op zaterdag en zondag en ’s avonds, in de toekomst uit te breiden als er voldoende vraag is.

Arriva komt met een campagneplan eind november. 
U, als passagier uit Aldlan, kunt vanaf het busstation (met lijn 2 of 824) richting centrum of op bezoek in bijvoorbeeld Goutum Sûd, Techum (crematorium), Wirdum of de Klamp. 

De bus heeft vaste halteplaatsen, zowel naar en van Zuidlanden als de binnenstad. 
Volg het nieuws voor uw wijk op de webside www.aldlan.nl

---

Kade onder Greunsbrug wordt opgeknapt 

Door Gerrit van der Meer – De gemeente Leeuwarden is – later dan het streven was – begonnen met het opknappen van de kade onder de Greunsbrug. Dat is de brug die de wijk Aldlân verbindt met bedrijventerrein De Hemrik.

Aan de kant van het bedrijventerrein heeft al een opknapbeurt plaatsgehad. Na jarenlang ‘fersutere’ te zijn en zelfs onveilig voor voetgangers en fietsers, wordt de kade nu ook aan de kant van Aldlân verbeterd.

Momenteel wordt er hard gewerkt aan de vervanging van de verouderde walbeschoeiing van de Greunsbrug. Tijdens het proces zijn we gestuit op onverwachte uitdagingen. Een aanzienlijke vertraging is opgetreden doordat het energiebedrijf dat verantwoordelijk is voor het verleggen van kabels, te kampen had met een personeelstekort. Deze kabels bevonden zich in de boorlijn van de ankers die de keerwanden ondersteunen, wat de werkzaamheden tijdelijk heeft stilgelegd. Inmiddels is er nu voldoende personeel gemobiliseerd om de kabels te verleggen.

Dit schrijft woordvoerster Marianna Faber van de gemeente, na vragen van de Wijkkrant Aldlân: “We verwachten dat de plaatsing van de nieuwe keerwanden, die op de oude houten damwand worden geplaatst, voor een groot deel gereed is vóór de kerst. Deze keerwanden zullen niet alleen een verbeterde visuele uitstraling bieden, maar ook een versterkte bescherming van de oeverzones. Verder zullen we na de kerst de overige werkzaamheden uitvoeren, zoals het aanbrengen van zand, bestratingen en de (geheel nieuwe) leuning. De verwachting is dat de totale werkzaamheden 1 maart 2024 gereed zijn.”

De vertraging in de planning was volgens de gemeente Leeuwarden mede veroorzaakt door personeelstekort bij Liander. Dit bedrijf moest namelijk eerst kabels (laten) verleggen, voordat de gemeente de vervolgwerkzaamheden kon uitvoeren.

Marianna Faber: “We zijn ons bewust van het belang van een vlotte voortgang van het project en doen ons uiterste best om aan deze planning te voldoen.” (Nou ja, na al die jaren van verwaarlozing maakt een maandje meer of minder weinig meer uit; GvdM).

---

Leeuwarder gevangenis is “een dorp achter muren”

Door Gerrit van der Meer – Een ongewoon dorp, zo zou je de ‘penitentiaire (= straf-) inrichting Leeuwarden’ kunnen noemen. Ongewoon, niet alleen vanwege de hoge muren waar je vanaf de buitenkant niet overheen kunt kijken. Maar ook vanwege het grote verloop van de meeste van de ‘bewoners’.
(Aflevering 3 in een serie van vier over ‘de buren van Aldlân).

Gemiddeld verblijven gevangenen ongeveer drie tot vier maanden in het grootste gebouwencomplex aan de ‘overkant’ van de Aldlânsdyk. “Ongeveer de helft komt ook nog minimaal één keer terug”, zegt vestigingsdirecteur Gino Tibboel (62). “En een klein deel zit hier veel langer, tot en met levenslang.”

Hij is in april 2024 vier jaar directeur van ‘P.I. Leeuwarden’ en hij is van plan zijn tot zijn pensioen deze functie vol te houden. “Ik was ook directeur van de gevangenissen in Amsterdam en op Schiphol”, vertelt Tibboel.

Dat hij met zijn voor- én achternaam wordt vermeld, doet hij niet moeilijk over. “Ik vertel er niet bij waar ik woon. En van de meeste collega’s hier wordt ook de achternaam helemaal niet genoemd, en evenmin de woonplaats. Dit uit veiligheidsoverwegingen.”

Veiligheid is het sleutelbegrip in deze organisatie. Hier worden (alleen) mannen opgesloten, zowel om ze te straffen voor het plegen van een misdrijf (of meer dan één), als ook om ze zo snel mogelijk te ‘re-integreren’, terug ‘naar de maatschappij’. “Met als streven dat ze hier níet terug komen, maar dat lukt helaas niet altijd.”

Verschillende afdelingen

“De P.I. Leeuwarden kent twee hoofdafdelingen: de gevangenis voor maximaal 95 gestraften, die dus zijn veroordeeld door een rechtbank, en het huis van bewaring, waar hooguit 189 mannen in voorarrest zitten, tot ze een definitieve uitspraak krijgen van de rechtbank”, legt Tibboel uit.

Maar die 95 gevangenen kun je nog onderverdelen in ongeveer zeventig ‘gewone’ en 24 ‘bijzondere’. Die laatste 24 zitten bij elkaar in een aparte afdeling, omdat ze extra zorg nodig hebben, of extra toezicht, vanwege hun achtergrond. “Op deze afdeling is ook meer begeleidend en toezichthoudend personeel dan in de rest van het complex”, zegt een beveiligingsmanager, die de verslaggever een rondleiding geeft, na het gesprek met de directeur.

Recht op arbeid

Vrijwel alle gevangenen maken gebruik van het recht op arbeid. (De arbeidsplicht is een paar jaar geleden wettelijk afgeschaft). Werk levert afleiding op én een – zeer bescheiden – inkomen op basis van bijna één euro per uur. Tibboel: “Ze werken hooguit één dagdeel per etmaal en hooguit vijf dagdelen per week. Dat levert maximaal ongeveer 20 euro per week op. Daar kunnen ze extra eten of sigaretten of tabak of snoep voor kopen. En ook voor de tv in de cel moeten ze iets betalen.”

Alle ‘basisvoorzieningen’ zijn aanwezig in het complex: naast arbeid (van eenvoudige klusjes tot en met een fietsreparatie- en een houtbewerkingsplaats) geldt dit bijvoorbeeld voor een huisarts, verpleegkundigen, een fysiotherapeut, een kapper en een tandarts. “Je mag ééns in de zes weken naar de kapper op kosten van de staat. Wil je vaker, dan moet je dat zelf betalen.”

Sporten en lezen

Maar je kunt als ‘bewoner’ (én ook als medewerker) ook gebruik maken van een fitnessruimte, een sportzaal en van sportvelden op de binnenplaatsen. “Sport is een belangrijk onderdeel van het leven hier.”

Een vast onderdeel is ook de bibliotheek, waar je behalve boeken ook c.d.’s kunt lenen, in vele verschillende talen. “Boeken over misdaad zijn hier nog altijd tamelijk populair”, vertelt de rondleider. “En qua talen kun je hier alle kanten op: van Nederlands tot en met Arabisch, van Pools tot en met Engels, Frans, Duits en Spaans.”

Op vrijdagmiddag kunnen moslims naar ‘de moskee’ en op zondag kunnen christenen naar ‘de kerk’. In feite is het dezelfde ruimte, het ‘stiltecentrum’ binnen de gevangenismuren. “Niet iedereen die er naar toe gaat, is even gelovig. Maar het geeft afleiding tijdens het weekeinde.”

Eén uur per dag luchten

Alle gevangenen hebben normaal gesproken recht op één uur ‘luchten’ per dag én op twee uur per week bezoek van familie of vrienden. Daarvoor is een bezoekzaal ingericht. Ook zijn er enkele kamers voor intiem bezoek: daar staat een tweepersoons bed, waar de gevangenen maximaal twee uur achtereen intiem mogen verkeren met hun geliefde.

De omgangstaal tussen personeel en gevangenen is vooral Nederlands, maar soms wordt onderling ook Fries gesproken. En dan is er natuurlijk nog de lichaamstaal, want er wordt af en toe ook gevochten. “Gemiddeld is er elke week wel een incident. Meestal is dat onderling tussen gevangenen, maar soms ook met een medewerker. Opvallend vind ik, dat in het laatste geval een medewerker meestal hulp krijgt van andere gevangenen!” zegt directeur Tibboel.

‘Uitbraak-pogingen’

Er zijn in de dertig jaar dat de P.I. Leeuwarden bestaat, in elk geval twee opvallende pogingen tot uitbraak geweest: “Een keer met een helikopter en één keer met een gijzeling. Maar het vaakst komt ‘uitbraak’ voor door het niet terugkeren van verlof. “Die voorvallen halen niet altijd de krant. En degenen die dat doen, worden vaak snel weer in de kraag gevat, omdat hun ‘omgeving’ vaak bij de politie bekend is”, vertelt de beveiligingsmanager die de rondleiding geeft.

Directeur Tibboel vraagt tot slot, hoe in de wijk Aldlân over ‘de gevangenis’ wordt gesproken. “Meestal niet”, luidt mijn antwoord. “Dat is een goed teken! Want ik wil niet graag dat de wijk last heeft van ons”, licht Tibboel toe.

---